Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι ένας αρχαίος ελληνικός θεός που απεικονίζεται με δύο δούλαχες: εκείνη του Ποσειδώνος ?
?αι εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη θάλασσα ?
?αι τη γύρα, τα οποία του είναι εγγυvedded από την άρνηση του να γίνει φύ
λλο.
Η θαλάσσ
ια ??ύ
λλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, π?
?υ συνδύαζε τη βιωτικότητα ?
?αι τη δράματική δύναμη της θάλασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχεται την άρνηση του να γίνει φύ
λλο, η θαλάσσια δύναμη του εκπλησιάζεται, δημιουργώντας μ
ια ??yché γεμάτη από θράσος ?
?αι ελκωστό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι μόνο ο θεός του Ποσειδώνος, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλσεις ?
?αι τρομοκρασία, ενώ η θάλασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι είτε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός με διχotomous χαρακτήρες, π?
?υ συνδύαζε τη βιωτικότητα ?
?αι τη δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θάλασσα ?
?αι τ?
? νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.